Nerede o eski arkadaşlıklar?
Nerede o eski tatlar? 
Nerede o eski filmler? 
Nerede o eski aşklar?
Bu soruların listesini daha fazla uzatabilirim. Siz de benzer şekilde hissediyor musunuz? İnsanların eskiden daha kibar, saygılı olduğunu; iş hayatının daha keyifli olduğunu veya eski dizilerin daha komik olduğunu düşünüyor musunuz?
Bu ve benzeri cümleleri muhtemelen etrafınızdan, sizden yaşça büyük olanlardan duyuyor veya benzer şekilde hissediyorsunuz.
Bunun nedeni, insan beyninin eskiyi daha iyi ve güzel hatırlamaya meyilli olmasıymış. Nörolojik açıdan açıklaması ise oldukça anlaşılır. Gençken reseptörlerimizin fazlalığı nedeniyle, yaşadığımız her duyguyu yoğun olarak hissetmemize karşın, yaş ilerledikçe reseptörlerin azalmasıyla algıladığımız duygular azalıyormuş.
Geçmişe özlem aslında fizyolojik bir durummuş.
Yarın; bugün için de benzer özlemleri duyabiliriz anlamına geliyor bu aynı zamanda. 
Açık söylemek gerekirse, zaman zaman hissettiğim geçmişe özlemin, reseptörlerimin bana oynadığı bir oyun olduğunu öğrenmek beni rahatlattı. 
Bugünün dünden daha zor veya daha kötü olmayabilir düşüncesi, zaman zaman geçmişe giden dikkatimi toparlamam için bana yardımcı olacaktır eminim. 
Beynin eskiyi daha iyi ve güzel hatırlamaya meyilli olması bilgisi size neler düşündürdü?